Fragiliteit of kracht? Harmonie of strijd? Gehoorzaamheid of creativiteit? Uit de korte impressies leren we dat het telkens om beide polen gaat.
Het fysieke lichaam wordt doordrongen door de ziel en kan daardoor omgaan met broosheid en kracht. Het lichaam beschikt over groenkracht die voor progressie zorgt. Het sociale lichaam brengt balans in de interactie van persoonlijkheden doordat mensen elkaars zwakheden verdragen. Zo ontstaat een dynamisch geheel waaruit valse harmonie en zinloze strijd gebannen zijn. Ten slotte krijgt het traditionele lichaam vorm dankzij de Geest die mensen steeds opnieuw bezielt. Het is het wonder van de belichaming dat daar balans in komt en dat de mens de kosmos mede op koers houdt. Hildegard van Bingen (1098-1179) - viriditas (letterlijk het groene), de vitale levenskracht van alle wezens en dingen.
Ons lichaam, dat zij als een microkosmos opvat en dat alle elementen van de wereld omvat, moet in verbinding blijven met de natuur, met de kosmos. De mens kan alleen zo aan het behoud van de wereld meewerken en die uiteindelijk vervolmaken, want alles heeft met alles te maken en alles beïnvloedt elkaar. Er is dus wederkerigheid. ‘O, helende kracht die zich een weg baant! Alles doordring je, in de hoogte, op aarde, in de afgronden overal, jij voegt en sluit alles ineen. Door jou drijven de wolken, zweven de hemelen, druppelen de stenen van vocht, doen de bronnen hun beken opborrelen, door jou ontspringt het verfrissende groen aan de aarde! Je voert ook mijn geest naar de verte, Jij waait je wijsheid in hem en met de wijsheid de vreugde!’. (Hildegard van Bingen) Meer over Hildegard van Bingen: http://www.hildegardvanbingen.nl/ De vorm van het menselijk lichaam, een sterrenhemel en een moleculaire structuur. Het zit allemaal in het werk van de Engelse kunstenaar Anthony Gormley die naast beeldhouwer ook archeoloog, antropoloog en filosoof is, maakt zo duidelijk dat wijzelf, de aarde en de sterren in essentie van dezelfde basismaterie gemaakt zijn.
Zo blijkt dat alle materie dus ook de kernen van atomen voor het grootste gedeelte uit lege ruimte bestaat. En dat hetgeen dan nog overblijft zich onder bepaalde omstandigheden niet als materie maar als golven energie gedraagt. Ten diepste is dan alles wat we waarnemen gewoon een vastere vorm van energie. Een soort gestolde energie.
Een ander vreemd verschijnsel is dat deze kleinste deeltjes beïnvloed worden door de waarnemer en dus nooit objectief waargenomen kunnen worden. Vanuit verschillende proeven lijkt de intentie van de waarnemer invloed te hebben op de uitslag van het experiment. Ook het begrip tijd en ruimte krijgen in de kwantumfysica een andere lading. Vanuit de kwantumfysica kunnen verschijnselen verklaard worden die vanuit de gewone natuurkunde niet verklaard konden worden. Materie kan ontstaan uit energie. Het bewustzijn, de intentie heeft invloed op de materie. Verleden, heden en toekomst zijn één. Materie kan op meerdere plaatsen tegelijk zijn. Zonder enige vertraging kan het ene deeltje invloed uitoefenen op een ander deeltje wat zich duizenden kilometers verder bevindt. Er moet dus een communicatievorm zijn die sneller is dan het licht! Deeltjes lijken een soort bewustzijn, een voorspellend vermogen te hebben die weten wat er gaat gebeuren en daar op reageren. Elke vorm van materie heeft een energieveld om zich heen die invloed heeft op zijn omgeving. Al deze door de wetenschap ontdekte eigenschappen hebben een opmerkelijk raakvlak met het denken van de spirituele mens. Er lijkt nu een wetenschappelijke basis te komen van hetgeen door godsdiensten al vanaf het begin wordt verkondigd: “er is meer tussen hemel en aarde". Bron: Kracht van bewustzijn |
ProjectIn het kader van het jaarthema de plek
Archieven
January 2021
Categorieën |